Τη δεκαετία του 1980, οι κατασκευαστές του λικέρ Βενεδικτίνη, σκάρωσαν ένα σλόγκαν για το ποτό Β&Β, που αποτελείται από Βενεδικτίνη μαζί με μπράντι: «Η ευζωία είναι η καλύτερη εκδίκηση».

Καλό επιχείρημα. Στο μυθιστόρημα του 1989 «Ο Σόλομον Γκάρσκι ήταν εδώ» του Μοντεκάι Ρίχλερ, ο κεντρικός ήρωας Σόλομον Γκάρσκι αντιτείνει: «Το να ζει κανείς δύο ίσως και τρείς φορές είναι η καλύτερη εκδίκηση».

Η Βενεδικτίνη, η οποία γιορτάζει τα 500ά γενέθλιά της το 2010, έχει κατορθώσει και τα δύο: μακροζωία και ευζωία, αφού εξελίχθηκε από ένα πικρό φάρμακο, που δημιούργησαν γάλλοι καλόγεροι, σε ένα πολυτελές λικερ για μετά το δείπνο, το οποίο συμπυκνώνει δύο ή τρείς ζωές σε μια ιστορία μισής χιλιετίας.

Η πιο πρόσφατη ζωή του- ως ξαναανακαλυφθέν συστατικό για κοκτέιλ υψηλού επιπέδου- τώρα ξετυλίγεται, ιδιαίτερα στην πόλη της Νέας Υόρκης, όπου δεινοί μπάρμεν έχουν καταληφθεί από μανία γι’αυτό το λικέρ, όπως είχε συμβεί παλιότερα και με το Chartreuse-άλλο ένα λικέρ από βότανα που προήλθε από κάποιο γαλλικό μοναστήρι.

«Η Βενεδικτίνη χαίρει μεγάλης αποδοχής από το κοινό», αναφέρει ο ντέιμον Ντάιερ, μπάρμαν στο μπαρ Louis 649 του Ιστ Βίλατζ, «και προσθέτει κάτι πολύ ιδιαίτερο σε ένα ποτό».

Αυτό το κάτι ιδιαίτερο προέρχεται από ένα απόσταγμα 27 βοτάνων και μπαχαρικών, το οποίο ένας μοναχός ονόματι Ντομ Μπερνάρντο Βιντσέλι δημιούργησε σε ένα μοναστήρι Βενεδικτίνων στη Φεκάμ της Γαλλίας. Το «Ελιξήριο του Ντομ Βιντσέλι», όπως είχε γίνει γνωστό εκείνη την εποχή, έκανε θραύση έως ότου ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση και το μοναστήρι καταστράφηκε. Η συνταγή του λικέρ χάθηκε, μέχρι την ημέρα που ένας συλλέκτης έργων τέχνης και έμπορος κρασιών ονόματι Αλεξάντερ Λε Γκραντ την ανακάλυψε μέσα σε ένα θησαυρό από παλιά βιβλία που αγόρασε το 1863. Ο Λε Γκραντ άρχισε να πουλά το ελιξήριο ως Βενεδικτίνη, αυτή τη φορά για λόγους τέρψης όχι ως γιατρικό.

Η βενεδικτίνη ήταν ελάχιστα διαδεδομένη στις ΗΠΑ μέχρι τη δεκαετία του 1930, όταν το ποτό Β&Β – ίσα μέρη από Βενεδικτίνη και μπράντι που επινόησαν στο «Κλαμπ 21» της Νεας Υόρκης- κυριολεκτικά σάρωσε τη χώρα. Η οικογένεια του Λε Γκράντ έσπευσε να κλείσει το ίδιο κοκτέιλ σε μπουκάλι αναμιγνύοντας κονιακ με λικερ και το πουλούσε με τη φίρμα Β & Β.

Σύμφωνα με εκπρόσωπο της εταιρείας το Β&Β εξακολουθεί να πουλάει πολύ περισσότερο από τη Βενεδικτίνη στις ΗΠΑ, σε αναλογία 9 προς 1, όμως το αυθεντικό, αδιάλυτο προϊόν είναι αυτό που έχει εξάψει την περιέργεια των μπαρμεν τον τελευταίο καιρό. Ο κ. Ντάιερ το θέτει ωε εξής: «Δεν θέλω το φυστικοβούτυρο και η μαρμελάδα μου να βρίσκονται στο ίδιο βάζο, καταλαβαίνετε;»

Ο κ. Ντάιερ προβάλλει το λικέρ σε ένα ποτό που το ονομάζει Μόντε Κασίνο, στο οποίο αναμιγνύει ίσα μέρη από Βενεδικτίνη, χυμό λεμονιού, κίτρινο λικέρ Chartreuse και ουισκι από σικάλη (rye whiskey) Rittenhouse 100 βαθμών, δηλαδή με περιεκτικότητα 50% σε αλκοόλ.

Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα αυτής της ιστορίας, σύμφωνα με τον κ. Ντάιερ; «Δεν είναι απαραίτητο να ψάχνει κανείς στο ράφι για το πιο καινούργιο, πιο αστραφτερό προϊόν με την πιο κραυγαλέα ετικέτα. Το αστραφτερό δεν είναι πάντα και το καλύτερο».