Αγαπημένες μου Ρεθυμνιώτισσες και αγαπημένοι μου Ρεθυμνιώτες
Φίλες και φίλοι, σεβαστοί μου γονείς

Πρώτα από όλα ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την παρουσία εδώ σήμερα. Η παρουσία σας δίνει το μήνυμα της ελπίδας, της αισιοδοξίας της νίκης και της αλλαγής.
Ξεκινώ την πολιτική μου πορεία από την πατρίδα μου το Ρέθυμνο προσδοκώντας ότι αυτή πρώτη θα περάσει τα σύνορα μιας νέας εποχής. Με 9ελπίδα και ασφάλεια, με όραμα και προσδοκίες για το μέλλον. Να αρχίσουμε μαζί την πορεία του διαλόγου με την κοινωνία, τους πολίτες, τους φορείς και τα πρόσωπα.
Συναντιόμαστε στην αφετηρία της μεγάλης πορείας για τη μεγάλη ανατροπή.
Της πορείας με το ΠΑΣΟΚ και πέρα από το ΠΑΣΟΚ. Πέρα από αυτό που εμποδίζει καθυστερεί και αποσπά από τους μεγάλους στόχους της πατρίδας μας. Γιατί τα προβλήματα είναι κοινά με όποιο χρώμα γυαλιά κι αν τα δεις. Γιατί σ’ αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι, όλοι μαζί θα πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να γυρίσει ο τόπος δυναμικά σελίδα για να είναι πρωτοπόρος στη νέα εποχή. Δεν θέλουμε μόνο την ψήφο στο ΠΑΣΟΚ σ’ αυτές τις εκλογές. Χρειάζεται κατάθεση ψυχής, για την ίδια τη δημοκρατική παράταξη.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, απελευθέρωσε κοινωνικές δυνάμεις, αγκάλιασε την αγροτιά, ο Κώστας Σημίτης έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ, αναβάθμισε το κύρος της έβαλε την Κύπρο στην ΕΕ, δρομολόγησε όλα τα μεγάλα έργα. Τώρα ένας σύγχρονος πολιτικός ο Γιώργος Παπανδρέου, πολιτικός διεθνούς κύρους, έρχεται με το δικό του ύφος και ήθος τη δική αξιοπιστία να εγγυηθεί τη νέα εποχή.
Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει ραγδαία και εμείς πρέπει να τον ακολουθούμε. Μόνο αν αλλάξουμε θα μπορέσουμε να κρατήσουμε ζωντανό κάθε τι που αγαπάμε και τιμούμε. Κάθε τι που μας δίνει την ταυτότητά μας. Και τον Ρεθυμνιώτη τον χαρακτηρίζει η ελπίδα και όχι ο φόβος. Ήταν ανέκαθεν άνθρωπος ανοικτών οριζόντων. Ήρθε η ώρα λοιπόν να φωτίσουμε το όνειρο, να πραγματοποιήσουμε το όνειρο. Δεν ταιριάζει σε μας η λογική της μιζέριας, της παθητικότητας του ώριμου φρούτου που ακολουθεί η αξιωματική αντιπολίτευση. Πρόκειται για μια πολιτική αντίληψη που καθηλώνει την κοινωνία. Περιθωριοποιεί τον πολίτη και δεν τον κινητοποιεί. Τον θέλει αμέτοχο παρατηρητή των εξελίξεων. Κάνει τους νέους να στρέφουν τα νώτα τους στην πολιτική γιατί νοιώθουν ότι τα ξύλινα λόγια δεν τους αφορούν, δεν ακουμπούν στα προβλήματά τους.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ήρθε ούριος άνεμος να φουσκώσει τα πανιά της δημοκρατικής παράταξης, να συντελέσει σε ήρεμη δημοκρατική επανάσταση, φέρνοντας ακριβώς αλλαγές απαραίτητες σ’ έναν κόσμο που αλλάζει. Πριν ακόμα εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατόρθωσε να εμπνεύσει τους πολίτες που εξακολουθούν να πιστεύουν στα ιδεώδη του σοσιαλισμού.
Η συμμετοχή είναι το κλειδί για το μέλλον. Ο Γιώργος Παπανδρέου υλοποιώντας μια παλιά του θέση, επιχειρεί την εκλογή του από τη βάση του ΠΑΣΟΚ και όχι από ένα κλειστό σώμα συνέδρων που συχνά είναι αποτέλεσμα μηχανισμών. Θέλει να συμμετέχουν όλα τα μέλη αλλά και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ στην εκλογή του νέου προέδρου. Με άλλα λόγια θέλει να μετέχει η κοινωνία. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή για τη νέα εποχή. Το στοίχημα είναι να έχει άποψη ο πολίτης και να την εκφράζει με δημοψηφίσματα σε μεγάλα θέματα που τον αφορούν.
Η ανατροπή του κλίματος είναι ορατή παντού δημιουργεί πανικό στους αντιπάλους μας και τους αναγκάζει καθημερινά να αλλάζουν την προεκλογική τους στρατηγική και τακτική.
Αισθάνονται ότι ξανακερδίζουμε τον πολίτη, που κάποιες φορές στενοχωρήσαμε ή αγνοήσαμε. Όμως εμείς μπορούμε να κάνουμε και αυτοκριτική. Κάναμε λάθη και ίσως κάνουμε και άλλα. Όμως λάθη δεν κάνουν μόνο οι νεκροί. Το θέμα είναι να τα αναγνωρίζεις, να μαθαίνεις από αυτά και να έχεις το θάρρος να πεις συγνώμη.
Παράλληλα πολιτικό θάρρος σημαίνει να παίρνεις και το κόστος. Αυτό έκανε πρόσφατα το ΠΑΣΟΚ με την ανθρώπινα δύσκολη, γνωστή σε όλους μας απόφασή του, για δέκα στελέχη του. Ηταν μια απόφαση επιβεβλημένη πολιτικά, καθώς δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε να σκιαστεί από σύννεφα το νέο ξεκίνημα. Το ότι ο Γ. Παπανδρέου, επαγγέλεται νέο ήθος και ύφος στην πολιτική πρέπει να το αποδεικνύει και καθημερινά δίνοντας δείγμα γραφής και αυτό έκανε.
Στη νέα εποχή θα βαδίσουμε με διαφάνεια με αλλαγές με ανανέωση, με διαφωνίες και συνθέσεις, και κυρίως με διάλογο που έχει ανάγκη ο τόπος. Όμως, αντίστοιχα δείγματα γραφής δεν έδωσε και η Ν.Δ., που σήμερα δημαγωγικά πανηγυρίζει για το θέμα. Τα πράγματα στη διεθνή σκακιέρα αλλάζουν, πρέπει τώρα να βοηθήσουμε τον αγρότη να μετεξελιχθεί κι αυτός σε ανταγωνιστική επιχείρηση μέσα στη νέα διεθνή πραγματικότητα, πρέπει να βοηθήσουμε τον ανήμπορο, την τρίτη ηλικία με προστασία, υποστήριξη και αλληλεγγύη, πρέπει να βοηθήσουμε τη γυναίκα κι εδώ θέλω να πω μερικά πράγματα για τις φίλες που είναι σήμερα μαζί μας. Τις γυναίκες του Ρεθύμνου.

Αγαπητές φίλες.
Κυρίες του Ρεθύμνου

Λένε για μας ότι είμαστε το ωραίο και το ασθενές φύλλο, θέλοντας προφανώς έτσι να προσδιορίσουν για μας και χωρίς εμάς το ρόλο μας.
Ωστόσο εμείς γνωρίζουμε ότι κλείνουμε μέσα μας πολλές δημιουργικές δυνάμεις που συχνά οι κοινωνικές δομές δεν μας επιτρέπουν να εκδηλωθούν. Θέλουν από μας τα πάντα, αλλά οι ευκαιρίες δεν μας δίνονται απλόχερα, πρέπει μόνες μας να τις κατακτήσουμε.
Στον αιώνα που έφυγε οι γυναίκες βγήκαν στο προσκήνιο εισβάλλοντας στα ανδρικά οχυρά. Υπήρξαν πολλές γυναίκες πρωτοπόρες στον αγώνα, στην επιστήμη, στην πολιτική, στις τέχνες, στα γράμματα. Χαρίκλεια Δασκαλάκη, Καλιρρόη Παρέν, Μαντάμ Κιουρί, Ιντιρα Γκάντι, Σιμόν ντε Μπωβουάρ, Μελίνα Μερκούρη κ.ά.
Ο αιώνας που μπήκε θεωρείται ο αιώνας που οι γυναίκες μαζικά θα μπουν σε όλα τα πεδία δράσης. Όμως για να γίνει αυτό θα πρέπει να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε όλες μαζί.
Σήμερα οι γυναίκες αποτελούν το 40% του εργαζόμενου πληθυσμού και αντιπροσωπεύουν το 53% των αποφοίτων ανώτερων και ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Εν τούτοις η πολιτική είναι ένας κατ’ εξοχήν χώρος που υστερεί η γυναικεία εκπροσώπηση.
Τα κέντρα λήψης των αποφάσεων μονοπωλούνται από άνδρες όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στην κορυφή κάθε πυραμίδας.
Τα νούμερα για τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική είναι συντριπτικά. Σήμερα οι γυναίκες αποτελούν μόλις το 15% των εθνικών κοινοβουλίων και το 16% των εθνικών κυβερνήσεων. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα, αφού αντιστοιχούν στο 27,3%.
Η ελληνική πραγματικότητα είναι μάλλον θλιβερή. Μόνο 17 γυναίκες σε σύνολο 300 βουλευτών και μόνο 3 γυναίκες υπουργοί ή υφυπουργοί στην κυβέρνηση.
Όλα αυτά δείχνουν έλλειμμα δημοκρατίας. Η κοινωνία, η οικονομία, η πολιτική και η δημοκρατία έχουν ανάγκη από όλους τους πολίτες για να λειτουργήσουν αποτελεσματικά.
Η εικόνα πρέπει ν’ αλλάξει. Η γυναικεία εκπροσώπηση είναι αναγκαία.
Το ζήτημα βέβαια δεν είναι μόνο αριθμητικό. Οι γυναίκες έχουν τεράστιες δυνατότητες, έχουν πρακτικό μυαλό και καθαρή ματιά.
Δεν είναι τυχαίο που σε μια εποχή που οι πολίτες γυρνούν τα νώτα τους στην πολιτική, τα κόμματα στρέφονται περισσότερο στις γυναίκες που είναι το πιο άφθαρτο κομμάτι της κοινωνίας.
Δεν είναι τυχαίο που οι γυναίκες στην πολιτική δεν έχουν κατηγορηθεί για διαφθορά. Δεν είναι τυχαίο που ο λόγος τους ακόμα κι αν αρθρώνεται από λίγες αναγνωρίζεται άμεσα, γιατί είναι μεστός, ακουμπά στα προβλήματα του πολίτη και αναζητά πάντα συγκεκριμένες λύσεις.
Οι γυναίκες γνωριζουν περισσότερο από τον καθένα τα προβλήματα, γιατί κυρίως τα αντιμετωπίζουν οι ίδιες. Τις γυναίκες ακουμπά περισσότερο από όλους η ανεργία, το μεγάλωμα των παιδιών, η φτώχεια, συχνά και ο κοινωνικός αποκλεισμός.
Περάσαμε από πολλές φάσεις και κατορθώσαμε να περάσουμε επιμέρους πολιτικές και νομοθεσίες που αφορούν τη γυναίκα.
Τώρα είμαστε στη φάση των ποσοτικών στόχων, όχι μόνο για τη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψεως αποφάσεων, αλλά και για μια σειρά θεμάτων που αφορούν την καθημερινότητα της ζωής της γυναίκας για καλύτερη ποιότητα ζωής.
Το πρώτο είναι η φτώχεια, είναι γένους θηλυκού. Το 85% των φτωχών σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι γυναίκες και παιδιά.
Ένα δεύτερο θέμα είναι η διακίνηση λευκής σαρκός και η σωματεμπορία έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις στην εποχή μας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει πέντε βασικούς άξονες που ενδιαφέρουν την καθημερινότητα και τα προβλήματα εκατομμυρίων γυναικών στη χώρα μας και αλλού.
Ο πρώτος αφορά τη θέση της γυναίκας στην οικονομία. Η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα είναι 12% περίπου, αλλά να υπάρξουν και γυναικείες οργανώσεις και γυναικείοι πυρήνες που θα εκμεταλλευθούν τις δυνατότητες και θα θέσουν συγκεκριμένους στόχους.
Το δεύτερο θέμα είναι η συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό έχει μεγάλη σημασία.
Ο τρίτος τομέας είναι ο κοινωνικός τομέας. Ο ρόλος της γυναίκας στη νομοθεσία η ισότητα των φύλων, η απόλυτη κατοχύρωση από το σύνταγμα και το φορολογικό δίκαιο.
Το τέταρτο θέμα είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα και η βία. Η βία είναι ένα συγκεκριμένο και συγκεκαλυμμένο έγκλημα. Όλες μας ξέρουμε ότι συχνά η βία για τη γυναίκα στο σπίτι είναι μια καθημερινότητα για την οποία ντρεπόμαστε να μιλήσουμε. Το πέμπτο θέμα είναι η αλλαγή των προτύπων, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την εκπαίδευση. Το πρότυπο της σύγχρονης γυναίκας δεν είναι αυτής με το αστραφτερό χαμόγελο το ακριβό φόρεμα που μπαίνει στο αστραφτερό αυτοκίνητο. Είναι αυτό της εργαζόμενης γυναίκας μητέρας και συζύγου που τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ για να τα βγάλει πέρα σ’ όλους τους ρόλους.
Ας μη γελιόμαστε φίλες.
Η κοινωνία περιμένει από εμάς τα πάντα. Να είμαστε καλές σύζυγοι, καλές μητέρες, καλές εργαζόμενες, να δρούμε κοινωνικά και πολιτικά. Είμαστε το μισό του ουρανού που έλεγε η Μελίνα Μερκούρη. Μόνο που αυτό το θυμούνται όταν πρόκειται για υποχρεώσεις μας, αλλά το ξεχνούν όταν πρόκειται για δικαιώματα. Γι’ αυτό θα ήθελα να σας παρακαλέσω φίλες να μην είμαστε επιεικείς με τις γυναίκες και τα λάθη τους. Η εμπειρία μας δίνεται με το σταγονόμετρο, ενώ οι ευθύνες με το τσουβάλι.
Φίλες, ξέρω ότι εσείς κι εγώ επικοινωνούμε καλύτερα, έχουμε τις ίδιες αγωνίες, κοινά προβλήματα, την ίδια πίστη στη δύναμή μας.
Ελάτε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για ένα καλύτερο μέλλον που έχει ανάγκη ο τόπος.
Ελάτε να ενώσουμε τη φωνή μας, να την κάνουμε μουσική, να γλυκάνουμε την ψυχή των ανθρώπων μας, για ένα πιο ανθρώπινο κόσμο.