«Δεν το αξίζει. Τι έχει κάνει μέχρι τώρα; Οι ΗΠΑ είναι ακόμη σε πόλεμο στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και για το Παλαιστινιακό δεν έκανε τίποτα. Μέχρι στιγμής δεν δίνει παρά υποσχέσεις».

Τζενάν Αλι, 39 χρόνων, νοικοκυρά από το Ιράκ.

«Κέρδισε το Νόμπελ. Για ποιο λόγο;», αναρωτιέται με τη σειρά της η βρετανική εφημερίδα «Independet» σχετικά με την απρόσμενη βράβευση του Μπαράκ Ομπάμα. Η απολύτως πολιτική επιλογή των Νορβηγών (αυτοί δίνουν μόνο Νόμπελ Ειρήνης) συνδέθηκε, ίσως πρώτη φορά στα 108 χρόνια ιστορίας του θεσμού, με μια μεσσιανικού τύπου προσδοκία και καθόλου με ένα υπαρκτό έργο.

Ο πρόεδρος που βραβεύεται για την ειρήνη κάνει δύο πολέμους κι έχει όραμα για έναν αποπυρηνικοποιημένο κόσμο, αλλά δεν έχει καταστρέψει μέχρι στιγμής ούτε έναν πύραυλο. Και τη συμφωνία για τη μείωση των πυρηνικών την έκανε με τον Πούτιν, δεν ήταν μονομερής ενέργεια.

Οσο για το περιβάλλον, ακόμη δεν έχει αλλάξει εμπράκτως πολιτική. Μπορεί πράγματι να γίνει το όραμά του πράξη, όμως αυτό ίσως συμβεί στο μέλλον. Η βράβευσή του ήταν σαν μια χρηματιστηριακή προεξόφληση ελπίδας, σαν κατανάλωση εικόνας, ενός ειδώλου δίχως ύλη. Είναι, όμως, ταυτόχρονα και ένα ξόρκι στην αποτρόπαια πολιτική του Τζορτζ Μπους.

Οι Νορβηγοί είναι βέβαιο ότι έχουν απωθημένα -και δεν είναι οι μόνοι στον κόσμο- με την πολιτεία του.

Οταν, τέλη 2002, ο ρεπουμπλικανός πρόεδρος είχε αποφασίσει να εισβάλει στο Ιράκ, το Νόμπελ Ειρήνης πήγε στον πρώην πρόεδρο, Δημοκρατικό Τζίμι Κάρτερ. Πέντε χρόνια μετά, όταν ο Μπους κέρδισε στα χαρτιά την επανεκλογή του, οι Νορβηγοί έδωσαν το βραβείο στον ηττημένο υποψήφιο Αλ Γκορ.

Ο Ομπάμα πήρε το Νόμπελ Ειρήνης την ώρα που κοιμόταν. Οι Νορβηγοί δεν τον ξύπνησαν μέσα στη νύχτα για να του το ανακοινώσουν οι ίδιοι, όπως κάνουν παραδοσιακά με κάθε άλλον κοινό θνητό. Πήραν τον βοηθό του. Σα να μην θέλαν να του χαλάσουν το όνειρο. Η βράβευση έγινε έπειτα από ομόφωνη πρόταση της επιτροπής που ορίζει το Κοινοβούλιο.

*Λεπτομέρεια: Η πρόταση έγινε 10 ημέρες μετά την είσοδό του στον Λευκό Οίκο.