|
Τα 10 γεγονότα που σημάδεψαν το έτος που φεύγει |
Ειρήνη Ψυχάρη & Ελισάβετ Παστρικού (BHMA) |
Ειδικό Ενθετο, 24.12.2011 |
|
«ΑΡΑΒΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ»
Εξέγερση για την ελευθερία µε αφορµή ένα πρόστιµο τεσσάρων ευρώ...
Βία, αίµα, καταστολή, αµέτρητες χιλιάδες νεκροί, αλλά και αλλαγή, ελπίδα και προσδοκίες: σε αυτές τις λέξεις θα µπορούσαν να συνοψιστούν τα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα που διαδραµατίζονται εδώ και έναν χρόνο στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, γνωστά µε τον όρο «Αραβική Ανοιξη».
«Ανοιξη» ή µάλλον χειµώνας: όλα ξεκίνησαν στις 17 ∆εκεµβρίου 2010, όταν ο Μοχάµεντ Μπουαζίζι, ένας 26χρονος πλανόδιος πωλητής φρούτων στην Τυνησία, αυτοπυρπολήθηκε στην πόλη Σίντι Μπουζίντ για «ασήµαντη» αφορµή – οι δηµοτικές αρχές κατέσχεσαν το καρότσι του. Θα του το επέστρεφαν µόνο αν πλήρωνε πρόστιµο τεσσάρων ευρώ – ένα ολόκληρο µεροκάµατο όταν οι δουλειές πήγαιναν καλά.
ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΕΣ ΜΕ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ»
«Καταλάβετε τον καπιταλισµό, φάτε τους σούπερ πλούσιους!»
Αποτέλεσαν αντικείµενο χλευασµού – «ποια είναι άραγε αυτά τα σύγχρονα παιδιά των λουλουδιών που θέλουν ξαφνικά να αλλάξουν τον κόσµο;» – και κατηγορήθηκαν για έλλειψη ηγεσίας και αποκρυσταλλωµένων αιτηµάτων.
«Ακέφαλοι χίπηδες» ή µη, τα µέλη του κινήµατος «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ!» τάραξαν τα λιµνάζοντα ύδατα της κοινωνικής δράσης στις Ηνωµένες Πολιτείες και έκαναν τα κυρίαρχα µέσα ενηµέρωσης να ασχοληθούν µαζί τους.
Εµπνευσµένοι από την «Αραβική Ανοιξη» και τους «Αγανακτισµένους» της Ευρώπης και µε βασικό σύνθηµα «Είµαστε το 99%», διαλάλησαν ότι το «αµερικανικό όνειρο» έχει γίνει εφιάλτης.
ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕΡΝΤΟΚ
Ο αυτοκράτορας των κίτρινων ΜΜΕ είναι γυµνός
Ανήλικα θύµατα δολοφονιών, συγγενείς θυµάτων τροµοκρατικών επιθέσεων, συγγενείς στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους στο Ιράκ, µέλη της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας και διασηµότητες: αυτοί ήταν µόνο µερικά από τα 5.000 θύµατα των τηλεφωνικών υποκλοπών της βρετανικής ταµπλόιντ «News of the World» που στο όνοµα της δηµοσιογραφικής «έρευνας» οδήγησαν τη µιντιακή αυτοκρατορία News Corporation του Ρούπερτ Μέρντοκ στο χείλος της καταστροφής.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ
Ο τροµοκράτης-σύµβολο νεκρός, η Αλ Κάιντα ανέπαφη
Ο Οσάµα µπιν Λάντεν, ο «αρχιτέκτονας» των τροµοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεµβρίου 2001 στις ΗΠΑ, ο σουνίτης τζιχαντιστής «µπαµπούλας» του δυτικού κόσµου, δεν αποτελούσε πια σοβαρή απειλή: εκτελέστηκε στις 2 Μαΐου 2011, σε ηλικία 54 χρόνων, στη διάρκεια συντονισµένης επιχείρησης της επίλεκτης οµάδας SEALS του αµερικανικού Πολεµικού Ναυτικού σε έπαυλη της πόλης Αµποταµπάντ του Πακιστάν.
Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΕΡΥΘΡΩΝ ΧΜΕΡ
Αµετανόητοι δολοφόνοι εκατοµµυρίων Καµποτζιανών
«Δολοφόνησαν, βασάνισαν, τροµοκράτησαν τον λαό τους. Για να αναµορφώσουν πολιτικά την κοινωνία έφτιαξαν έναν ζωντανό εφιάλτη για όλους.
Πήραν από τους ανθρώπους ό,τι έχει αξία στη ζωή. Εξόντωσαν εκατοντάδες χιλιάδες σε κέντρα ασφαλείας και στα “χωράφια του θανάτου”. Αµέτρητοι πέθαναν από αρρώστιες, κακοποιήσεις, ασιτία… ∆εν πρέπει να ξεχάσουµε τι έκαναν αυτοί οι ηλικιωµένοι άνθρωποι» είπε στις 21 Νοεµβρίου 2011 η καµποτζιανή συνεισαγγελέας Τσία Λιανγκ κατά την έναρξη της ιστορικής πρώτης δίκης συνεργών του αιµοσταγούς Πολ Ποτ στο ∆ιεθνές ∆ικαστήριο του ΟΗΕ για τα Εγκλήµατα Πολέµου στην Καµπότζη, στην Πνοµ Πενχ. Στο εδώλιο κάθονταν τρία φαινοµενικά άκακα γεροντάκια που διανύουν την ένατη δεκαετία της ζωής τους και παρακολουθούσαν ανέκφραστα την ακροαµατική διαδικασία. Επειτα από τρεις ολόκληρες δεκαετίες είχε επιτέλους έρθει η ώρα να λογοδοτήσουν στη ∆ικαιοσύνη τα εναποµείναντα στελέχη των Ερυθρών Χµερ κατηγορούµενα για εγκλήµατα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονία κατά την περίοδο 1975-1979.
Ο ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΣ ΜΑΚΕΛΑΡΗΣ ΤΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΑΣ
Λουτρό αίµατος µε πρόσχηµα τη σωτηρία από τους... µουσουλµάνους
Ηταν λίγο µετά το µεσηµέρι της Παρασκευής 22 Ιουλίου 2011 όταν µιαέκρηξη παγιδευµένου αυτοκινήτου που βρισκόταν σταθµευµένο µπροστά από το γραφείο του νορβηγού πρωθυπουργού Γενς Στόλτενµπεργκ συγκλόνισε το Οσλο σκοτώνοντας οκτώ και τραυµατίζοντας δεκάδες άτοµα. Αµέσως αστυνοµικοί, αναλυτές, ειδήµονες και µη – παρασυρµένοι ίσως από το ισλαµοφοβικό πνεύµα της εποχής – έσπευσαν να µιλήσουν γιαφράξιες της Αλ Κάιντα που βρήκαν ευκαιρία να προκαλέσουν πανικό στην ήσυχη νορβηγική κοινωνία.
Λιγότερο από δύο ώρες µετά τη θανατηφόρα έκρηξη ο 32χρονος Αντερς ΜπέρινγκΜπρέιβικ, ντυµένος σαν αστυνοµικός καικουβαλώντας βαρύ οπλισµό, επιβιβαζόταν στο νησί Ουτόγια, όπου λειτουργούσε κατασκήνωση της νεολαίας του κυβερνώντος Εργατικού Κόµµατος. Εκεί, προσποιούµενος ότι ήθελε να ενηµερώσει τους κατασκηνωτές, στην πλειονότητά τους εφήβους και νέους, για την έκρηξη που εκείνος είχε οργανώσει στο Οσλο, τους ζήτησε να συγκεντρωθούν – και άρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως, σαν να έπαιζε τα αγαπηµένα του πολεµικά βιντεογκέιµ.
Ο απολογισµός ήταν τραγικός: 69 νεκροί, µεταξύ των οποίων ένα 14χρονο κορίτσι. Το µακελειό έληξε µε την παράδοση του δολοφόνου που δήλωσε «διοικητής τουνορβηγικού αντικοµµουνιστικού αντιστασιακού κινήµατος» και χαρακτήρισε την πράξη του «ειδεχθή αλλά απαραίτητη».
Η «ΕΚΔΙΚΗΣΗ» ΤΗΣ ΣΡΕΜΠΡΕΝΙΤΣΑ
Για την εύνοια της Ευρώπης συνελήφθησαν ο Μλάντιτς και ο Χάτζιτς
Η υπόθεση Χάτζιτς, που υπήρξε το τελευταίο µεγάλο «αγκάθι» στην ευρωπαϊκή προοπτική της Σερβίας, έκλεισε και αυτή µε επιτυχία εντός του 2011. Αλλωστε, σύµφωνα µε τις «κακές» γλώσσες, οι σερβικές Αρχές γνώριζαν πού βρίσκονταν οι δύο άντρες, αλλά τους «βρήκαν» την κατάλληλη στιγµή για να ανοίξει η σύλληψή τους τον δρόµο για την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση…
ΟΙ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ ΤΟΥ DSK
Ποιος παγίδευσε τον ερωτύλο πολιτικό;
Είναι αδιαµφισβήτητα το ροζ σκάνδαλο της χρονιάς. Τι κι αν ο πρώην ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι διοργάνωνε τα περίφηµα «µπούνγκα-µπούνγκα» πάρτι του στις πολυτελείς βίλες του Μιλάνου και της Σαρδηνίας παρέα µε αιθέριες και ενίοτε ανήλικες πεταλουδίτσες της νύχτας; Ηταν ο Ντοµινίκ Στρος-Καν που τράβηξε τελικά επάνω του τους ροζ προβολείς της δηµοσιότητας, αν και σίγουρα κανείς δεν ζήλεψε την τύχη του. Ο πρώην επικεφαλής του ∆ιεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου και παρ’ ολίγον υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας τον περασµένο Μάιο οδηγήθηκε σιδηροδέσµιος στη φυλακή, όταν η Ναφισάτου Ντιαλό, η καµαριέρα του ξενοδοχείου όπου διέµενε στη Νέα Υόρκη, τον κατήγγειλε για σεξουαλική επίθεση. Σχεδόν τρεις µήνες διήρκεσε η περιπέτεια του 62χρονου γάλλου αξιωµατούχου: φυλακή, εγγυήσεις εκατοµµυρίων δολαρίων, διαπόµπευση και πολιτική καταστροφή. Στις 22 Αυγούστου 2011 η αµερικανική ∆ικαιοσύνη απεφάνθη: Αθώος.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΝΤΑΦΙ
Ο θάνατος του δικτάτορα και οι µπίζνες της ∆ύσης
Ακολουθώντας το παράδειγµα της Τυνησίας και της Αιγύπτου και µε αφορµή τη φυλάκιση ενός λίβυου ακτιβιστή ανθρωπίνων δικαιωµάτων, οι Λίβυοι ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο εξέγερση εναντίον του επί 42 χρόνια δικτάτορα συνταγµατάρχη Μοαµάρ Καντάφι.
Τότε παρενέβη η ∆ύση. Στις 19 Μαρτίου 2011 ένας συνασπισµός αποτελούµενος από γαλλικές, βρετανικές και αµερικανικές δυνάµεις ξεκίνησε τη στρατιωτική επέµβαση που στόχο είχε να καταστρέψει τις αεροπορικές πηγές του Καντάφι και να ενισχύσει τους αντάρτες. Και απώτερο στόχο, να κάνει νέες µπίζνες µε την πλούσια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο περιοχή στη µετά τον Καντάφι εποχή.
ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ, ΤΟ ΝΕΟ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ
Το τσουνάµι πυροδότησε τον πυρηνικό τρόµο
Την Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011 ο Εγκέλαδος χτύπησε περίπου 70 χιλιόµετρα βορειοανατολικά των ακτών της Ιαπωνίας, µε έναν από τους πέντε ισχυρότερους σεισµούς που έχουν µετρηθεί στη σύγχρονη εποχή, µεγέθους 9 βαθµών της κλίµακας Ρίχτερ Η χειρότερη δοκιµασία όµως των Ιαπώνων µετά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο δεν είχε ολοκληρωθεί: ο σεισµός πυροδότησε ένα πανίσχυρο τσουνάµι, µε κύµατα που έφτασαν σε ύψος τα 40,5 µέτρα και σάρωσαν τα πάντα στο πέρασµά τους.
∆εκαέξι χιλιάδες Ιάπωνες έχασαν τη ζωή τους, 6.000 τραυµατίστηκαν, 3.500 συνεχίζουν να αγνοούνται. ∆ρόµοι, λιµάνια και σιδηροδροµικές γραµµές έπαθαν τεράστιες ζηµιές, φωτιές ξέσπασαν σε πολλές περιοχές, ένα φράγµα κατέρρευσε. Περίπου 4,4 εκατοµµύρια νοικοκυριά έµειναν χωρίς ηλεκτρικό και 1,5 εκατοµµύριο χωρίς νερό.
Το χειρότερο όµως ήταν ότι «ξύπνησε» η πυρηνική απειλή. Το τσουνάµι προκάλεσε µια σειρά πυρηνικών ατυχηµάτων στον πυρηνικό σταθµό της Φουκουσίµα Νταΐτσι και ξεκίνησε µια µάχη µε τον χρόνο για να αποφευχθεί η τήξη τριών από τους επτά πυρηνικούς αντιδραστήρες του. Η µόλυνση τελικά περιορίστηκε αλλά δεν αποφεύχθηκε: η ραδιενέργεια που εκλύθηκε ήταν ανάλογη ενός Τσερνόµπιλ και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες εκκένωσαν την περιοχή σε ακτίνα 80 χιλιοµέτρων. |
|