|
|
| Συνάντηση για πλέξιμο |
| Σαντυ Τσαντάκη (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) |
| Αυτοψία, 20.11.2011 |
|
|
Η συνάντηση είχε προγραμματιστεί Σάββατο μεσημέρι στο καφέ Merlin του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β.&Μ. Θεοχαράκη. Συνάντηση για πλέξιμο, κέντημα, βελονάκι, κουβέντα, χαλάρωση, κοινωνική δικτύωση. Μεσημέρι, από τις 12 και μετά.
Οσο περνούσε η ώρα, τα τραπέζια γέμιζαν καθώς κυρίες όλων των ηλικιών, είχαν ενημερωθεί από το Stitch’n’Bitch (www.stichnbitch.org), το διεθνές, μη κερδοσκοπικό κίνημα με στόχο την κοινωνική συναναστροφή και τη δικτύωση ανδρών και γυναικών που πλέκουν, κεντάνε και υφαίνουν σε δημόσιους χώρους, για τη νέα συνάντηση.
Στην αθηναϊκή εκδοχή δεν υπάρχει κανένας άνδρας, παρά μόνο ένας φωτογράφος. Mία αρχαιολόγος, εν ενεργεία, μία άλλη, συνταξιούχος που ζει στο Παρίσι, μια χημικός, μια μπλόγκερ, μία γραφίστρια, δικηγόροι, φιλόλογοι, δημόσιοι υπάλληλοι, υπάλληλοι του υπουργείου Πολιτισμού, 20χρονες, 30χρονες, ακόμη και 70χρονες «πλέκτριες», γίνονται συνένοχες σε λίγα λεπτά.
Θέλουν να μάθουν, να θυμηθούν, να ξεμουδιάσουν δάχτυλα και μνήμες. Μία είναι η «κινητή εγκυκλοπαίδεια» της παρέας, άλλη η «επίσημη» δασκάλα κεντήματος, γνωρίζω την εκπρόσωπο του Stitch’n’Bitch και μια νέα κοπέλα που έχει έρθει χωρίς τα απαραίτητα εργαλεία: βελόνες και νήματα.
Οι θέσεις αλλάζουν διαρκώς. Οσες δεν γνωρίζουν τα μυστικά, κάθονται δίπλα στους μέντορές τους. Τις ακούς να μιλάνε για «κοινωνικό πλέξιμο», μια «διεθνή μυστική κοινότητα», «εναλλακτική ψυχοθεραπεία», να εκπλήσσονται με την προκατάληψη που υπάρχει για το πλέξιμο... «Δεν είναι γιαγιαδίστικο το πλέξιμο», φωνάζουν. «Είναι τρέντι».
Αναλύουν τις κοινωνικές προεκτάσεις. «Λόγω της κρίσης, έχουν βγάλει τα σεμεδάκια της γιαγιάς από τα σεντούκια και τα ξαναστρώνουνε», λέει μία. Οση ώρα μιλάνε, πλέκουν ζακέτες, κολιέ, ζακάρ κάλτσες. Ανταλλάσσουν πληροφορίες. Πού μπορεί να βρει κανείς δωρεάν μοτίβα; Στο google με λέξη-κλειδί το knitting. Η μικρότερη της παρέας διαμαρτύρεται γιατί τα μαθήματα κοστίζουν από 50 μέχρι 120 ευρώ, «χωρίς τον ΦΠΑ». Τουλάχιστον εδώ πληρώνεις μόνο τον καφέ σου…
Συχνά νομίζεις ότι ανήκουν σε μυστική οργάνωση. Οι συναντήσεις γίνονται μια φορά τον μήνα. Γκρινιάζουν που βλέπουν χειροποίητα πλεκτά να πωλούνται για 5 και για 10 ευρώ. «Εχει βγάλει τα μάτια της αυτή που το έκανε...». Αφηγούνται ιστορίες. Ονειρεύονται μια κρουαζιέρα πλεξίματος στην Αμερική. Και γιατί η ονομασία «Stitch’n’Bitch», ρωτάω τη διπλανή μου. «Bitch σημαίνει στρίγγλα, σκύλα. Ουσιαστικά όμως είναι η αργκό για το πλέκω και κουτσομπολεύω. Κάνεις ό,τι θέλεις. Κι αν είσαι control freak, σαν και μένα, γλιτώνεις και τα χάπια».
|
|
