Ο Μάικλ Μάτοκς ήταν 7 χρονών και άστεγος, περιφερόταν από άσυλο σε άσυλο και ζούσε από τα συσσίτια στην Ουάσιγκτον, όταν συνάντησε τον 20χρονο Τζων Πρέντεργκαστ, εθελοντή του προγράμματος «Μεγάλος Αδελφός». Η σχέση τους διήρκεσε χρόνια και ήταν ένα σημαντικό στήριγμα για τον Μάικλ. Το παιδί έγινε κάποια στιγμή «βαποράκι» ναρκωτικών, όμως σύντομα απέκτησε σταθερή δουλειά και σήμερα είναι σύζυγος και πατέρας πέντε παιδιών. Η ιστορία του, λέει ο Πρέντεργκαστ, είναι χαρακτηριστική της επίδρασης που μπορεί να έχουν μικρές πράξεις εθελοντισμού για να βγάλουν μη προνομιούχα παιδιά από τη φτώχεια και την εγκληματικότητα.

«Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των παιδιών ήταν ότι δεν είχαν ανδρικά πρότυπα στη ζωή τους και η έλλειψη αυτή - η έλλειψη της επιβεβαίωσης ενός νεώτερου άνδρα από έναν μεγαλύτερο - οδήγησε σε μερικά πραγματικά ζητήματα αυτοεκτίμησης. Δεν τα βλέπεις μερικές φορές επειδή τα παιδιά είναι πολύ σκληρά» εξηγεί ο Πρέντεργκαστ στο πρακτορείο Ρόιτερ. «Οταν εμφανιστεί κάποιος που μπορεί να επιβεβαιώσει ένα παιδί και να το αγαπήσει άνευ όρων γι' αυτό που είναι - να είναι κάποιος στον οποίο το παιδί να μπορεί να στηριχτεί σε κάποιο βαθμό -, του προσφέρει μια βάση πάνω στην οποία μπορεί το παιδί να οικοδομήσει».

Η σχέση τους άρχισε το 1983 και την περιγράφουν στο βιβλίο τους «Απίθανα αδέλφια» (Unlikely Brothers, Εκδ. Random House). Ο Πρέντεργκαστ πήρε υπό την προστασία του τον Μάικλ στο πλαίσιο της οργάνωσης εθελοντών «Μεγάλοι Αδελφοί Μεγάλες Αδελφές», που εδώ και πάνω από 100 χρόνια «ζευγαρώνει» μη προνομιούχα ή προβληματικά παιδιά με μέντορες του ίδιου φύλου. Στα 27 χρόνια που ακολούθησαν, οι δυο τους ήρθαν πολύ κοντά. «Ενας μεγάλος αδελφός είναι κάτι πολύ δυνατό, ιδιαίτερα ένας αδελφός που επιλέγει να γίνει αδελφός σου και μετά τιμάει αυτήν την επιλογή του - ακόμη και όταν αυτό είναι δύσκολο, τον ένα χρόνο μετά τον άλλο» λέει ο Μάτοκς στο βιβλίο. «Δεν ξέρω αν θα είχα πιστέψει αρκετά στον εαυτό μου, αν δεν είχε πιστέψει εκείνος σε μένα».

Ομως η οργάνωση αντιμετωπίζει τώρα οικονομικές δυσκολίες, καθώς η οικονομική κρίση έχει πλήξει τις μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Επιπλέον τώρα είναι πολύ λιγότεροι οι άνδρες που δηλώνουν εθελοντές στο πρόγραμμα, ενδεχομένως λόγω της αύξησης των επαγγελματικών πιέσεων που δέχονται ή της πεποίθησης πως τα κοινωνικά προβλήματα είναι τόσο μεγάλα ώστε ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ο Πρέντεργκαστ επιμένει πάντως ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Και λέει πως αισθάνεται ότι κέρδισε και ο ίδιος εξίσου πολλά με τον Μάικλ. Οταν τον συνάντησε, φοβόταν πολύ τη δέσμευση και πιστεύει πως η σχέση τους ήταν αυτή που κατέστησε δυνατό τον πρόσφατο γάμο του. «Μερικές φορές έχει καλύτερες συμβουλές για μένα απ' ό,τι εγώ γι' αυτόν», λέει.