Είναι Οκτώβριος του 2008. Ο Μάριο Βάργκας Λιόσα βρίσκεται στο νοσοκομείο του Μινόβα, οικισμού στη δυτική ακτή της λίμνης Κίβου, στο εμπόλεμο Κονγκό. «Είναι ένα μέρος μεγάλης φυσικής ομορφιάς - υπήρχαν νούφαρα με μοβ λουλούδια στην ακτή όπου αποβιβαστήκαμε - και απερίγραπτης ανθρώπινης φρίκης», λέει.

Και συνεχίζει: «Σύμφωνα με τον γιατρό Ταρσίς, διευθυντή του νοσοκομείου, ο τρόμος που έχουν σκορπίσει στις γυναίκες οι βιασμοί εξηγεί τις φρενήρεις μετακινήσεις πληθυσμών σε όλο το Ανατολικό Κονγκό. "Με το που θ' ακούσουν πυροβολισμό ή θα δουν οπλισμένο άντρα, τρέχουν αλλόφρονες με τα παιδιά στον ώμο, εγκαταλείποντας σπίτια, ζώα και χωράφια".

Ο γιατρός είναι ειδικός στο θέμα. Το Μινόβα είναι περιτριγυρισμένο από στρατόπεδα που φιλοξενούν χιλιάδες πρόσφυγες. "Οι βιασμοί είναι ακόμα χειρότεροι απ' αυτό που υπαινίσσεται η λέξη", λέει κατεβάζοντας τη φωνή του. "Ερχονται να εξεταστούν εδώ καθημερινά γυναίκες και κορίτσια που έχουν βιαστεί με μπαστούνια, κλαριά, μαχαίρια, ξιφολόγχες. Ο συλλογικός τρόμος είναι απολύτως κατανοητός".

Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα: μια γυναίκα 87 ετών, που βιάστηκε από 10 άντρες. Επιβίωσε. Αλλη μια, 69 ετών, που βιάστηκε από τρεις στρατιωτικούς, είχε στον κόλπο ένα κομμάτι από σπαθί. Τη φροντίζει δυο μήνες και οι πληγές της δεν έχουν επουλωθεί ακόμη.

Σπάει η φωνή του όταν μου περιγράφει την ιστορία μιας κοπελίτσας 15 ετών, την οποία πέντε ιντεραχάμουε (πολιτοφυλακή Χούτου που πραγματοποίησε τη γενοκτονία των Τούτσι στη Ρουάντα το 1994 και ύστερα κατέφυγε στο Κονγκό, όπου τώρα υποστηρίζει τον πρόεδρο Καμπίλα) απήγαγαν και κράτησαν στο δάσος επί πέντε μήνες και την χρησιμοποιούσαν ως γυναίκα και σκλάβα.

Οταν έμεινε έγκυος την έδιωξαν. Εκείνη επέστρεψε στην οικογένειά της, που επίσης την έδιωξε, επειδή δεν ήθελε να γεννηθεί στο σπίτι τους ένας "εχθρός". Από τότε, ζει σε καταφύγιο για γυναίκες και απέρριψε την πρόταση ενός συγγενούς να σκοτώσει το παιδί που θα γεννούσε για να τη δεχθεί στο σπίτι η οικογένειά της.

Η παρέλαση από ιστορίες του γιατρού Ταρσίς μου φέρνει ίλιγγο, όταν μου αναφέρει την περίπτωση μιας μάνας και των δυο κοριτσιών της που βιάστηκαν πριν από μερικές μέρες στο χωριό από μια ομάδα στρατιωτικών. Το μεγαλύτερο κορίτσι, 10 ετών, πέθανε. Το μικρότερο, 5 ετών, επιβίωσε, αλλά με συντριπτικά κατάγματα στη λεκάνη από το βάρος των βιαστών της. Ο γιατρός Ταρσίς, ξεσπάει σε κλάματα».