Δεν μας χωρίζουν παρά δύο εβδομάδες από τις εσπευσμένες εκλογές. Αλλά μέσα στο ασφυκτικό κλίμα της εθνικής τραγωδίας που προκάλεσαν οι πυρκαϊές, η κομματική αναμέτρηση δεν έχει πια τον αρχικό της χαρακτήρα. Δεν αναζητούμε πλέον τους κατάλληλους για αποδοτική διακυβέρνηση του τόπου, αλλά εκείνους που με την εμπειρία, τη σοβαρότητα και την κοινωνική αποδοχή μπορούν να προχωρήσουν στις μεταρρυθμίσεις του κράτους και της ελληνικής κοινωνίας.

Η επίτευξη του στόχου αυτού δεν είναι υπόθεση ενός ανδρός, ενός αρχηγού, είναι και υπόθεση μιας σοβαρής και έμπειρης ομάδας επιτελών. Τη μάχη των εντυπώσεων χάνει η σημερινή κυβέρνηση, όχι μόνο λόγω του χάους που ακόμη επικρατεί στην ταλαιπωρημένη χώρα αλλά και επειδή δεν κατόρθωσε να επιφέρει τις θεμελιώδεις αλλαγές που είχε εξαγγείλει ως Αντιπολίτευση. Οι επαγγελίες για αναδόμηση του Κράτους δεν τηρήθηκαν από τη Συντηρητική Παράταξη και βρεθήκαμε ανέτοιμοι την ώρα της μεγάλης κρίσης.

Για το κόμμα που θα αναδειχθεί νικηφόρο τη μεθεπόμενη Κυριακή η πρόκληση είναι σαφής. Πρέπει να ξεπεράσει τον ξύλινο λόγο του πολιτικού λαϊκισμού για να καταστρώσει ένα συγκεκριμένο και αξιόπιστο σχέδιο διοικητικής και λειτουργικής ανασυγκρότησης του Κράτους. Το τι μπόρεσαν (ή δεν μπόρεσαν) να πετύχουν οι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) το απέδειξαν ήδη στα τριάμισι χρόνια της διακυβέρνησης του τόπου.

Η μπάλα βρίσκεται τώρα κοντά στον αντίπαλο χώρο, στο ΠαΣοΚ, το οποίο ο λαός παρακολουθεί με προσοχή και με απαιτήσεις και από το οποίο προσδοκά να αξιοποιήσει αποτελεσματικά την όποια δύναμη που θα του χαρίσει η λαϊκή ψήφος. Με ποιους και πώς θα κυβερνήσει την Ελλάδα το ΠαΣοΚ αν του ανατεθεί από τον λαό η εξουσία;

Ο αρχηγός του βρίσκεται μπροστά σε ιστορικές ευθύνες. Η επιλογή στελεχών με εμπειρία, αποτελεσματικότητα και κυρίως αποδοχή από τον λαό αποτελεί πρώτη προτεραιότητα. Χρειάζεται συστράτευση, κανείς δεν περισσεύει.

Τίποτε δεν εμπόδισε τη στιγμή της συστράτευσης τον Πρόεδρο Σαρκοζί να χρησιμοποιήσει στην πρώτη του κυβέρνηση ως πρώτο τη τάξει υπουργό στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Οικολογίας τον πρώην πρωθυπουργό Αλαίν Ζυπέ, αλλά και άλλα ικανά και νέα στελέχη.

Τίποτε δεν εμπόδισε τη στιγμή της συστράτευσης της ιταλικής Κεντροαριστεράς τον Ρομάνο Πρόντι να συμπεριλάβει στην κυβέρνησή του τους πρώην πρωθυπουργούς Τζουλιάνο Αμάτο και Μάσιμο ντ΄ Αλέμα αντίστοιχα ως υπουργούς Εσωτερικών και Εξωτερικών αλλά και νέα στελέχη από τον χώρο της Αριστεράς και της Οικολογίας.

Τίποτε λοιπόν δεν εμποδίζει, τη στιγμή της συστράτευσης, τον Πρόεδρο του ΠαΣοΚ να αναδείξει από τώρα την επιτελική, την κυβερνητική του ομάδα, επιλέγοντας στελέχη με εμπειρία και σοβαρότητα, αλλά και ανθρώπους που έχουν μια σύγχρονη ενατένιση της πολιτικής. Ακόμη, και γιατί όχι, τον πρώην Πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, του οποίου το διεθνές κύρος και η εμπειρία είναι στοιχεία απαραίτητα για την οικονομική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη.

Χρειάζεται επιπλέον η άμεση ανάδειξη, προ των εκλογών, ενός συγκεκριμένου σχεδίου μέτρων και δράσεων για την αντιμετώπιση της εθνικής κρίσης, αλλά και για τη δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης του κράτους και της κοινωνίας.

Σε ώρα εθνικής κινητοποίησης δεν έχουν τόση σημασία οι τίτλοι και οι τάσεις, όσο η ικανότητα και κυρίως η ΘΕΛΗΣΗ για την πραγμάτωση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.