 |
|
|
 |
 |
 |
|
||||||
|
||||||
| Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης | ||
|
||
| Φέτος το οψιμοκαλόκαιρο για πρωτη φορά , αποφάσισε πολυ αργά , στις 6 του Δεκέμβρη 2017, να αφησει τον χειμώνα να του παει την τελευταία του πνοή. Λες και ήθελε να κρατήσει την Περσεφονη οσο γίνεται περισσότερο πανω στην γη, να σεργιανίζει ανάμεσα στα λουλούδια της στους κηπους της, στα δέντρα της,να ξημερώνει την μερα με μια χαχαλια αγριολούλουδα και να χαιρετα την ήλιο με μια ξεχωριστή μαντινάδα .
Φαινεται οτι, οι καιροί ήξεραν οτι ο χειμώνας θα πέσει φετος βαρύς στις πλατες των Τερζακηδων και των Τζεδάκηδων και όλων εμάς που θρυνουμε σημερα, και καθυστερούσαν επίτηδες τον καλοκαιρινό ήλιο στο ταξιδι του προς την Δύση. Εσυ ομως αρχοντισα κυρα μας, ο δικός μας ηλιος εσύ η δική μας Περσεφονη , ήθελες αυτη την φορα να ακολούθησεις το πεπρωμένου του μυθικού ονοματος σου και να σκεπαστείς κατω από το ζεστό χώμα της γης της, ακριβως την πρωτη μερα που ηλθε το κρύο. Εμεις όμως αγαπημενη μας Περσεφόνη φετος θα ημαστε παγωμένοι δίπλα στο τζάκι σου, περιμένοντας να φέρεις το πρώτο δαδί της φλόγας σου . Σε θυμούμαστε κάθε μέρα ,να έχεις σφικταγκαλιαςμενα ενα δέματι λουλούδια ή ξύλα και να ζυγίζες το κορμί σου ρυθμικά, με μια μικρη κλήση πριν πατήσεις το επόμενο σκαλοπάτι. Στην ζωή σου ειχες κανει απειρες φορες αυτη την διαδρομή, κουβαλώντας μέσα στην ζεστη σου αγκαλιά κλαδιά ελιάς, νανουρίζοντάς τα και προθερμαινοντας τα πριν τα αποθέσεις στην μάχη της πυράς, για να ψήσεις το καθημερινό φαί. Το πυρομαχι απο ντόπιο πηλο και το τσικάλι σου και αυτο πήλινο, απο το ιδιο χώμα που εθρεψε την ελιά και τον καρπό της στο κήπο της Περσεφόνης .Ολα απο τα ιδια στοιχεία της ευλογημένης κρητικής γης. Καμια παραφωνία, τίποτε ξένο, στην σύνθεση αυτής της επαλαμβανομενης καθημερινότητας σου. Και ΕΣΥ ενα δέματι με τα κλαδιά και τα λουλούδια ΣΟΥ χόρευες μαζι τους καθε μερα αυτο το ιδιόρρυθμο ταγκό, περιμένοντας την εξαυλωση τους στο πυρομαχι της ζωής. Προχθες το πυρομαχι σου χάλασε για τις ανάγκες του Κυρού σου του Σηφη, που σαν φλόγα αναμμένη παντα στεκόσουν δίπλα του και τον υπηρετούσες. Και ακομη χθες βραδι, οταν επέμενα να μου πεις πως νοιώθεις, βλεποντας σε να βαριαανασαινεις, μου επιβεβαίωνες καθησυστικα «νοιωθω ελαφρύτερη». Σήμερα ξερω οτι, μου μιλούσε η ψυχή σου που προετοιμαζόταν την επόμενη το πρωί, να ταξιδέψει ανάλαφρη και ελεύθερη στο ψηλότερο σημείο του ουρανού μαζι με τους αγγέλους. Αιώνια η μνήμη σου αγαπημένη μας, Παντάνασσα μητέρα Περσεφώνη. |
|
Επικοινωνία | Χάρτης ιστοχώρου |