Ο Αριαν Γιάνκνεχτ είναι ένας ολλανδός αγρότης, ο οποίος έφυγε από την πατρίδα του αναζητώντας γη λιγότερο ακριβή και με καλύτερες γεωργικές αποδόσεις. Τη βρήκε στη Ρουμανία, όπου και εγκαταστάθηκε, με αποτέλεσμα οι μέθοδοί του να αλλάξουν πολλές από τις συνήθειες των ντόπιων αγροτών. Σήμερα, αυτοί οι τελευταίοι παραδέχονται ανεπιφύλακτα τις ικανότητες του «ξένου», κυρίως την υπομονή του να περιμένει το μεσοπρόθεσμο και το μακροπρόθεσμο κέρδος…
«Εφτασα στη Ρουμανία ακολουθώντας τον δρόμο του κρεμμυδιού», αφηγήθηκε ο Γιάνκνεχτ στη ρουμανική εφημερίδα «National». Αναζήτησε τα πιο κατάλληλα εδάφη για την καλλιέργεια του κρεμμυδιού σε αρκετές χώρες, κατέληξε στην Ουγγαρία ή την Τσεχία, όμως ειδικοί τού είπαν πως το καλύτερο χώμα για τα κρεμμύδια βρίσκεται στο Ζιντουρίλε, κοντά στο Ράμικου Βάλκεα, στην Ανατολική Ρουμανία. Πήγε εκεί, νοίκιασε 200 στρέμματα και άρχισε καλλιεργώντας σιτάρι και κατασκευάζοντας αρδευτικά συστήματα. Στην πρώτη συγκομιδή έβγαλε 7 τόνους στα 10 στρέμματα και έκανε τους γείτονές του να σταυροκοπιούνται. «Τα πρώτα χρόνια, βλέπαμε τα μηχανήματά του σαν αεροπλάνα, μόνο στην τηλεόραση τα είχαμε ξαναδεί. Ομως έτσι παρακινηθήκαμε να στρωθούμε κι εμείς στη δουλειά», λέει ένας απ' αυτούς. Ο Γιάνκνεχτ άλλαξε τις ιδέες τους για τη γεωργία. Ενας γείτονάς του κι αυτός δοκίμασαν σε δύο ίσης έκτασης αγρούς τις αντίστοιχες μεθόδους τους. Ο ένας φύτεψε με την ολλανδική τεχνογνωσία, ο άλλος σύμφωνα με τη ρουμανική παράδοση. Στη συγκομιδή, «το δικό του καλάθι ήταν πιο γεμάτο σχεδόν κατά δύο παλάμες», λέει με θαυμασμό ο γείτονας.
Οταν έφυγε από την πόλη του, το Αμερσφουρτ, στην κεντρική επαρχία της Ουτρέχτης, ο Αριαν δεν φανταζόταν ότι θα αντιμετώπιζε σημαντικές δυσκολίες για να προσαρμοστεί στη ρουμανική νοοτροπία. «Οι Ρουμάνοι κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα και βλέπουν τα πάντα σε μαύρο ή άσπρο», εξηγεί. «Αν τους πεις ακριβώς τι πρέπει να κάνουν, το κάνουν, όμως στη γεωργία δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο».
Επειδή στάθηκε αδύνατο να βρει συνεπείς εποχικούς εργάτες, έχει φτιάξει έτσι το αγρόκτημά του ώστε να τους χρησιμοποιεί ελάχιστα. «Στους Ρουμάνους, ο χρόνος είναι πιο βραχύς, είναι εδώ και τώρα. Για μένα, ο χρόνος είναι μια ευθεία γραμμή και σκέφτομαι πολύ το μέλλον», εξηγεί ο Αριαν. «Βρίσκομαι εδώ για να φτιάξω ένα ωραίο αγρόκτημα, όχι για το χρήμα. Αυτό ήταν που δεν κατάλαβαν οι άνθρωποι στην αρχή, με έβλεπαν ακόμη και με καχυποψία», προσθέτει χαμογελώντας.
Σήμερα καλλιεργεί ηλιοτρόπια, σιτάρι και κρεμμύδια. Πιστεύει πως η γεωργία στη Ρουμανία είναι μια περιπέτεια που αξίζει τον κόπο - στη χώρα αυτή τα 10 στρέμματα καλλιεργήσιμου εδάφους κοστίζουν από 600 ώς 1.400 ευρώ, ενώ στην Ολλανδία η ίδια έκταση μπορεί να φτάσει τα 10.000 ευρώ. Και έχει τοποθετήσει στην είσοδο του αγροκτήματός του μια επιγραφή που απευθύνεται σε κάθε επισκέπτη, αλλά κυρίως τους ντόπιους: «Οι κερδισμένοι έχουν ένα σχέδιο, οι αποτυχημένοι έχουν δικαιολογίες».
|
