|
|
| Η πράσινη οικονομία, η λύση της οικονομικής κρίσης; |
|
| Ο σύγχρονος κόσμος, εκτος από την οικονομική κρίση που τον μαστίζει, βρίσκεται αντιμέτωπος και με μια βαθύτατη οικολογική κρίση.
Η κρίση αυτή αναδεικνύει με τον πιο περίτρανο τρόπο τη δυνατότητα του σύγχρονου καπιταλισμού να εκμεταλλεύεται την καταστροφή που ο ίδιος προκαλεί προς όφελός του. Η «πράσινη ευαισθησία» γίνεται μέρος του marketing μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ενώ πάνω σε νεκρή γη έρχονται να εδραιωθούν νέες βιομηχανίες. Όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα βιολογικά προιόντα, ο ενεργειακός σχεδιασμός, βιομηχανίες ανακυκλωσεις.
Η πράσινη οικονομία και η αειφόρος ανάπτυξη παίζουν παίζουν εδώ το ρόλο του απαραίτητου θεωρητικού οπλοστασίου για την εδραίωση αυτή και η πλειονότητα των πολιτικών δυνάμεων σε Ευρώπη και Αμερική τάσσεται υποστηρικτικά. Δύσκολα θα μπορούσε κανείς να αντικρούσει τα οφέλη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Και σίγουρα οι τεχνολογικές εξελίξεις του 21ου αιώνα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε όφελος της κοινωνίας και τιυ περιβάλλοντος. Χρειάζεται όμως μια πιο σφαιρική και πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση. Το ζήτημα δεν είναι είναι μόνο το πώς παράγεται η ενέργεια, σε ποιές κοινωνικές ανάγκες αυτή ανταποκρίνεται και στο αν αυτή ενσωματώνει το κριτήριο της οικολογικής και περιβαντολλογικής ισορροπίας ή κινείται στη λογική του κόστους και του κέρδους. Ή αν τα οφέλη από την ανάπτυξη των πράσινων τεχνολογιών θα χρησιμοποιηθούν προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας ή σε ένα νέο γύρο εκμετάλλευσης αυτής.
Η πράσινη οικονομία αφορά ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης που, σύμφωναμε τους υποστηρικτές της, θα αντιμετωπίζει το περιβάλλον και την ποιότητα αυτού σαν ζωτικό πυλώνα της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά και της βιωσιμότητας της κοινωνίας. Η πράσινη οικονομία εμφανίζεται σήμερα από τις κυρίαρχες δυνάμεις ως λύση στην οικονομική κρίση και στο οξύ οικολογικο πρόβλημα που ο ίδιος ο καπιταλισμός έχει προκαλέσει.
Οι νέες επενδύσεις στην πράσινη επιχειρηματικότητα προβάλλονται σαν πεδίο οικονομικής ανάκαμψης. Ο πυρήνας της πράσινης οικονομίας αφορά κυρίως την στροφή της ενεργειακής πολιτικής μακριά από τα ορυκτά καύσιμα σε συνδυασμό με την ακόμα μεγαλύτερη βιομηχανοποίηση της αγροτικής παραγωγής. Όμως, καμία οικονομία και κανένας καπιταλισμός δεν μπορεί να βαφτεί πράσινος όσο διαιωνίζονται οι σχέσεις εκμετάλλευσης. Τα καθολικά οικολογικά προβλήματα, όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ελάχιστα αντιμετωπίζονται από τις όποιες μεταρρυθμίσεις και απαγορεύσεις στο βαθμό που η αιτία τους είναι το καθεαυτό βιομηχανικό σύστημα, το κυρίαρχο ενεργειακό μοντέλο, η οικονομία της αγοράς.
Αυτή η δραματική κατάσταση που βιώνει σήμερα ο κόσμος δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με καμία πράσινη ανάπτυξη, αλλά μόνο με συλλογικές αλλαγές και κατακτήσεις για το κοινωνικό, φυσικό, πολιτικό και πολιτιστικό περιβάλλον.
|
|
